Neyi eksikse onu istiyor insan, bitmeyen yapbozun parçalarını aramak gibi yaşam...
Hava çok güzel ve ben her zamanki gibi dışarıya çıkmaya üşeniyorum. Yine belli de olmaz birkaç saate kaçarım belki sahile. Aslında kuaföre gidip saçımı kestirmem lazım. Çarşıya gidip alacaklarım da var. Hem bunları yapmak hem sahilde yürüyüş yapmak hem de evde kalmak istiyorum. Tabii bu istiyorum fiilinin kafamdaki kalıcılığı 5 dakika falan. (Açık parfüm bile daha kalıcı!) 5 dakika sonra hiçbir şey istemiyorum diyen asi bir ergene dönüşüyorum. Biliyorum çoğumuz da böyleyiz. Umarım bu gelgitler kısır döngü şeklindeki ilerleyişinde bir zincirleme kazaya falan kurban gider de kurtuluruz. Zira plan yapıp boza boza yapboza dönüyor hayat. En azından elimizdeki yapbozları sabitleyip yerlerine yenilerini almak için çabalasak... Vee başarsak. Vee sonra güzel günleri görsek ya da güzel günler bizi görse yahut aynı anda göz göze gelsek falan. Ne iyi olur değil mi? :)